Cześć,
Jestem Franek Vetulani, aktywista ateista antyklerykał antyteista antykatolik apostata antyfaszysta demokrata działacz feminista fotograf lewak LGBTQIA+ polityk pracownik reżyser rowerzysta
Rocznik 1996. Urodziłem się w Krakowie, gdzie także spędziłem prawie całe życie.
Jebię PiS, PO, Konfederację, Trzecią Drogę, kler, Jana Pawła II, patriarchat i kapitalizm. Wierzę w dinozaury, nie w Biblię.
Od lutego 2021 leczę się psychiatrycznie w związku zaburzeniami depresyjnymi, głównie na tle lękowym i zaburzonego rytmu dobowego.
Dwukrotnie przechorowałem kiłę, czterokrotnie rzeżączkę; przeszedłem zakażenie HPV i trzykrotnie zaraziłem się wszami łonowymi. W październiku 2022 miałem chirurgicznie usunięty paznokieć trzeciego palca lewej ręki w wyniku zanokcicy (zakażenia tkanki pod paznokciem).
Zostałem spłodzony przez Marka Gracjana Vetulaniego (ur. 1964) i Zuzannę Polcyn (1964-2004). Urodziłem się jako młodszy brat Wojtka Polcyna (ur. 1990). Jestem wnukiem Jerzego i Marii Vetulanich oraz Alicji Szczepańskiej-Ptak i Włodzimierza Ptaka.
Więcej informacji poniżej. Foto z prawej: Kalina de Nisau.
Kim jest Franek (Franciszek) Vetulani ?
Polityk
Od stycznia 2021 do października 2023 byłem asystentem społecznym posłanki na Sejm RP, profesorki Joanny Senyszyn. Od 2021 do kwietnia 2024 byłem członkiem Nowej Lewicy (NL). Od grudnia 2021 do kwietnia 2024 byłem członkiem Małopolskiej Rady Wojewódzkiej NL. Od stycznia 2022 do października 2023 byłem członkiem stowarzyszenia Kuźnica w Krakowie. Latem 2015 byłem w polskim Sejmie. We wrześniu 2015 i lutym 2023 byłem w Parlamencie Europejskim w Brukseli.
Aktywista
W sierpniu 2018 nagłośniłem informacje o trollkontach wspierających kampanię Łukasza Gibały na prezydenta Krakowa (sprawę opisał Dawid Serafin w Onecie). Wziąłem udział w konsultacjach społecznych ws. pominka Armii Krajowej w Krakowie (2019), Parku im. Wisławy Szymborskiej przy ul. Karmelickiej (2020) oraz zagospodarowania terenu Wesoła (2021).
Współuczestniczyłem w zawieszeniu tęczowej flagi na Smoku Wawelskim w solidarności z Margot (sierpień 2020) oraz w performansie Dom szatana pod kurią krakowską (listopad 2020). Brałem udział w protestach w sprawie aborcji po tak zwanym „orzeczeniu” tak zwanego „Trybunału J. Przyłębskiej” (2020–2021), co skutkowało zatrzymaniem mnie przez policję, zarzutami i sprawami sądowymi o tamowanie ruchu oraz o użycie wulgaryzmu (prawomocne orzeczenia sądów na moją korzyść). W akcie protestu przeciw czczeniu zbrodniarzy wojennych oplułem popiersia „Łupaszki” i „Lalka” (2021). Współorganizowałem protest solidarnościowy z Babcią Kasią (2021). Od grudnia 2021 do grudnia 2023 działałem w kolektywie Równoważnik.
Jesienią 2021 nawiązałem współpracę z antyklerykalnym kolektywem Dość milczenia. W grudniu 2021 zabrałem głos na forum Rady Miasta Krakowa potępiając Marka Jędraszewskiego i apelując o odwołanie go z kapituły Medalu Cracoviae Merenti (wnioskowała o to Katarzyna Wójtowicz z Dość milczenia). W czerwcu 2022 zabrałem głos na forum Rady Miasta Krakowa krytykując pomysł organizacji tzw. Igrzysk Europejskich. W maju 2023 na forum Rady Miasta protestowałem przeciw wycince drzew związanej z budową tramwaju do Mistrzejowic.
Pracownik
Od 2014 pracowałem w kinie studyjnym jako bileter. W 2016 przez kilka miesięcy pracowałem jako barman.
Jesienią 2021 podjąłem pracę jako bileter w Filharmonii imienia Karola Szymanowskiego w Krakowie. Od 2022 pracowałem tam także jako szatniarz. Z początkiem lipca 2023 r. straciłem pracę w filharmonii w związku ze zgłoszeniem protestu przed budynkiem w dniu uroczystości 60-lecia święceń kapłańskich Marka “Zarazy” Jędraszewskiego. Zaplanowany wcześniej protest nie odbył się, bo tego samego dnia szedłem w krakowskim Marszu Równości; ale przed budynkiem Filharmonii pojawiła się policja, a pracownik Urzędu Miasta Krakowa doniósł o moim zgłoszeniu władzom Filharmonii. Następnie dowiedziałem się od mojego przełożonego, że Filharmonia nie przedłuży ze mną współpracy. Od tego czasu żyję bez opłaconego zdrowotnego czy jakiegokolwiek innego ubezpieczenia. Przełożony z Filharmonii przekazał mi, że powodem zwolnienia były zastrzeżenia działu obsługi widowni co do mojej pracy, w szczególności spóźniania się. Od połowy lipca do połowy września 2023 r. pracowałem pół legalnie (bez umowy) w Żabce.
Twórca wizualny
Wyreżyserowałem trzy filmy krótkometrażowe: Hydrofobia (2013), Kury (2016) i Ad maiorem pastae gloriam (2017). Film Hydrofobia miał premierę podczas Gadającego Psa, a także publiczny pokaz w Małopolskim Ogrodzie Sztuki. Film Kury został zakwalifikowany do Panoramy Filmu Polskiego na 56. Krakowskim Festiwalu Filmowym oraz do konkursu Filmowa Młoda Polska na 20. Festiwalu Lato z Muzami. Film Ad maiorem pastae gloriam miał publiczną premierę w klubie Pauza w Krakowie w lutym 2017.
Również w 2017 byłem kierownikiem planu etiudy Cham w reżyserii Xawerego Wolskiego. W 2019 byłem asystentem operatora na planie teledysku do utworu Lato Żurkowskiego (reż. Tomek W. Motarski).
Wystawiałem moje prace na trzech indywidualnych wystawach fotografii: Febbraiata Romana w Café Gołębia 3 (2014), At 50, everyone has the face he deserves w hallu VII Liceum Ogólnokształcącego w Krakowie (kuratorował Michał Zakrzewski; 2015) oraz The Fading Companion Guide to Memory w sekcji Fringe Miesiąca Fotografii w Krakowie, w kinie Mikro (2021). Moje fotografie znalazły się na łamach internetowego kwartalnika MULTImedia oraz były prezentowane w klubie Hevre w Krakowie na pokazie Niepodległa (2018). Byłem uczestnikiem wystawy zbiorowej Nasz ogródek w ramach Krakersa (2021). Prowadziłem bloga fotograficznego Trash Container (2014–2019).
Pasjonat
Interesuję się historią, filmem, malarstwem, architekturą, literaturą, fotografią, teatrem, samorządem, polityką, filozofią, sprawami społecznymi, sztuką współczesną.
Patocelebryta
Występowałem i wypowiadałem się w mediach m.in. w Dzień Dobry TVN (w 2017 i 2022 r.), Programie Drugim Polskiego Radia (w 2017 r.), w Radiu Kraków (w 2016 r.), w Off Radiu Kraków (w 2016, 2018 i 2022 r.), Dniu na żywo TVN24 (pierwszy i drugi raz, 2020), Szkle kontaktowym (dwukrotnie, 2020), Wydarzeniach Polsatu (2020).
Student
W 2015 podjąłem międzywydziałowe indywidualne studia humanistyczne (MISH) na Uniwersytecie Jagiellońskim (kierunek wiodący: historia), gdzie moim opiekunem naukowym przez pierwsze dwa lata był Bronisław Maj. Od lutego do czerwca 2017 studiowałem na Uniwersytecie Wiedeńskim w ramach stypendium Erasmus. Byłem laureatem stypendium rektora UJ dla najlepszych studentów (2016) oraz stypendium Funduszu Talenty (2016–2018).
W kwietniu 2018 wziąłem udział w wyjeździe grupy studentów historii do Antwerpii, gdzie wygłosiłem referat podczas konferencji Between picture and word. The circulation of news in the times of the French Wars of Religion and the Dutch Revolt organizowanej przez UJ i Universiteit Antwerpen. Również w kwietniu 2018 byłem w komitecie organizacyjnym konferencji Wokół humanistyki – początek na UJ.
Collegium Witkowskiego UJ, siedziba Instytutu Historii UJ, w którym studiowałem.
Byłem członkiem Koła Naukowego Filozofii Prawa Towarzystwa Biblioteki Słuchaczów Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego, z którym w marcu 2019 wziąłem udział w seminarium wyjazdowym „Różnorodność spojrzeń na prawo: od normatywnego po dyskursywne” w Węgierskiej Górce, gdzie wygłosiłem referat o tak zwanej „obrazie uczuć religijnych” (artykuł 196. kodeksu karnego). W 2024 koło oświadczyło, że żałuje mojego udziału we wspomnianym seminarium jeszcze bardziej niż ja.
Wśród moich wykładowców i wykładowczyń na UJ byli: Bronisław Maj, Annamaria Orla-Bukowska, Piotr Mróz, Maciej Stroiński, Tadeusz Lubelski, Tomasz Gąsowski, Andrzej Chwalba, Sławomir Sprawski, Tomasz Placek, Tomasz Sikora, Krzysztof Ożóg, Andrzej Marzec, Piotr Krasny, Marcin Koszałka, Edward Nęcka, Bartłomiej Kucharzyk, Grażyna Stachówna, Rafał Niedziela, Tomasz Pudłocki, Dariusz Brzeziński, Jolanta Szczepańska, Jarosław Stolicki, Edward Dąbrowa, Marek Dębowski, Zdzisław Zblewski, Artur Patek, Tadeusz Czekalski, Krzysztof Ślusarek, Wojciech Drelicharz, Barbara Klich-Kluczewska. Wśród moich wykładowców i wykładowczyń na Uniwersytecie Wiedeńskim byli Karl Milford i Andre Gingrich.
W 2021 zaangażowałem się w publiczną krytykę wiernopoddańczych wobec rządzącej skrajnej prawicy władz Uniwersytetu Jagiellońskiego. Protestowałem przeciw sankcjom dyscyplinarnym za mój protest ws. upamiętniania Łupaszki i Lalka. Wraz z kolektywem Równoważnik zaprotestowałem w grudniu 2021 przeciw stanięciu władz UJ murem za skompromitowaną, transfobiczną wykładowczynią. W wyniku publicznego nazwania rektora UJ reakcyjnym bucem zostałem zaszczuty przez zdegenerowaną kastę trzymającą władzę na UJ. Na wniosek sitwy Jagiellońskiej, tj. szesnaściorga dzieknek i dziekanów UJ zostałem ukarany naganą przez komisję dyscyplinarną UJ-owych patałachów.
Decyzja o ukaraniu mnie została uchylona w styczniu 2023 przez odwoławczą komisję dyscyplinarną w związku ze skreśleniem mnie wcześniej z listy studentxx. O skreśleniu mnie z listy osób studenckich dowiedziałem się w październiku od mojej terapeutki, Teresy Żuchowicz ze Szpitala Uniwersyteckiego w Krakowie, która dowiedziała się o tym prawdopodobnie od prof. Dominiki Dudek. Nie dałem wiary Teresie Żuchowicz i byłem przekonany, że są to niepoparte faktami plotki, bo decyzja o skreśleniu mnie na piśmie nie została mi doręczona (według UJ po podwójnej awizacji uznano ją za doręczoną). Drugą osobą, która drogą nieformalną przekazała mi informację o skreśleniu mnie była prof. Elżbieta Chrzanowska-Kluczewska. Napisała mi o tym w mailu na dzień przed posiedzeniem odwoławczej komisji dyscyplinarnej w sprawie nazwania rektora Jacka Popiela reakcyjnym bucem.
Model
Jako model współpracowałem z następującymi osobami twórczymi:
- Andrzej Pilichowski-Ragno (Ambiente, wyd. Fundacja Freda Gijbelsa, 2014),
- Bogusław Bachorczyk (od 2018),
- Bogumił Książek (od 2018),
- Michał Sosna (aka No Pic No Chat; od 2019),
- Krzysztof Marchlak (od 2020; m.in. I would give you my heart, opublikowane m.in. w albumie, wyd. Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie i magazynie Boys, boys boys; link),
- Edmund Krempiński (od 2021),
- Stanisław Wielopolski (2020 i in.);
- Wojciech Ćwiertniewicz (2024).
Wystąpiłem w teledysku Lisy Gerrard i Jules’a Maxwella Deshta (Forever) w reżyserii Michała Sosny (2021) oraz filmie Edmunda Krempińskiego SKRAJ (Edge, 2022), zakwalifikowanym do programu Post Porn Film Festival w Warszawie i Beast Film Festival (2023).
Sekretarz i redaktor
W latach 2010-2017 byłem sekretarzem mojego dziadka Jerzego Vetulaniego. Redagowałem jego bloga Piękno neurobiologii.
Od 2014 działałem w Galerii Olympia zajmując się dokumentacją oraz prowadzeniem kanału galerii w mediach społecznościowych. Od października 2020 do kwietnia 2023 byłem w Galerii Olympia sekretarzem ds. programowych i komunikacji.
Powiedzieli, napisali o mnie:
„Zdegenerowany potomek sławnej rodziny. Duża, czerwona świnia. Bardzo paskudna postać. Czerwona kreatura.”
Powiedział: Rafał A. Ziemkiewicz w wideoblogu; wypowiedź zamieszczona w Brunatnej księdze (PL / EN)
„Być z poważanej i wykształconej rodziny, a skończyć jako ćpun, zbierający choroby weneryczne jak pokemony.”
„Naprawdę współczuję całej rodzine. Ja bym się załamał.”
Napisał: Patryk Spaliński na portalu X (dawniej Twitter), 14 kwietnia 2024 r.
„Zapraszam was do obserwowania strony mojego przyjaciela, aktywisty krakowskiego, Franka Vetulaniego. Franek ma 26 lat, a już duże dokonania na polu walki o wartości demokratyczne, społeczne i edukacyjne. Ma odwagę występować w obronie wolności uniwersyteckiej i sprzeciwiać się rektorowi UJ. Organizuje aktywne protesty uliczne, pikietuje Jarosława i innych przedstawicieli homofobicznej władzy, gdy pojawiają się w Krakowie. Przypłacił to już uszczerbkiem na zdrowiu – był atakowany, szarpany, popychany – jest też celem ataków werbalnych czego sam byłem świadkiem. A jednak nie poddaje się i walczy, wierząc ze to ma sens. Franek jest też osobą niezwykle kulturalną, oczytaną i elokwentną. Rozmowa z nim to przyjemność nawet gdy się z nim nie zgadzamy. Po prostu, wartościowa postać i chciałbym, żebyśmy dali mu wsparcie. PS: Franek jest wnukiem słynnego profesora Vetulaniego i przejął po nim czar.”
Napisał: Rafał Betlejewski na fb, 9 grudnia 2022 r.
„Jesteś szują.”
„Łżesz.”
Powiedziała: Anna Vetulani, małżonka mojego płodziciela, Nowiny, gmina Stary Brus; grudzień 2023 r.
„Pasożyt.”
Powiedział: Tomasz Vetulani w mieszkaniu przy Placu Inwalidów; lato 2016 r.
„[Franek] vetulani nie sypia z politykami bo jeszcze by ich zaraził rzeżączką, kiłą, wirusem HPV”
Napisał: Mateusz Rozbicki na portalu X (dawniej Twitter), 15 kwietnia 2024 r.
„Rewolucjonista od siedmiu boleści.”
„Musimy postawić tego człowieka przed sądem.”
„Przynosisz wstyd nazwisku Dziadka i kalasz jego pamięć.”
„Stwierdzamy u niego cechy osobowości nieprawidłowej.”
Biegli Andrzej Wsołek i Kinga Zoła w opinii sądowej psychiatrycznej, 14 lutego 2022